Maar niet echt…

Deze komedie is geschreven voor 4 heren en 6 dames  –  avondvullend – 3 bedrijven

Korte Inhoud:

Kirsten woont samen met Tom in het huis van haar moeder Cora. Maar als Cora, zonder overleg, het huis gaat verbouwen is met name Tom, die toch al geen fan van z’n schoonmoeder is, bepaald niet enthousiast. Hij besluit dan ook om niet mee te gaan met het gezamenlijke weekendje weg dat gepland staat. Hij gaat liever vissen. Maar hoe pakt hij dit aan? Als hij simpelweg zegt dat hij niet meegaat wordt het huis te klein. Gelukkig krijgt hij steun en hulp van de bouwvakkers Freek en Ruud die niet voor één gat te vangen zijn. Frans, de vriend van Cora zit ook in het complot maar waait met alle winden mee en weet zo (voorlopig?) buiten schot te blijven. Terwijl de nieuwsgierige én praatgrage buurvrouw Ellen al voor extra reuring zorgt, komt Ceciel, de hautaine zus van Cora, ook nog regelmatig de verbouwing bekijken. Maar waarom zo vaak? En waarom heeft Cora eigenlijk Rebecca, de vriendin van Kirsten, uitgenodigd? Zit er soms een groter plan achter de verbouwing?

Bezetting:

Tom Willems – Man des huizes

Gek op vissen, maar niet op z’n schoonmoeder

Kirsten Willems – Vrouw des huizes

 Cora Bogers – Moeder van Kirsten

Direct, maar niet arrogant

Ceciel Bogers – Zus van Cora

Heeft het hoog in de bol.

 Frans Verschoor – Vriend van Cora

 Freek Trip – Metselaar/ tegelzetter

Goedlachse praatjesmaker, typische bouwvakker met humor

 Ruud Jalink – Timmerman

Wat rustiger dan Freek, maar houdt zeker ook van een dolletje

Lotte Verbaan – Medewerkster thuiszorgorganisatie

Vlot type.

 Ellen Bever –Buurvrouw

Echte praatjesmaker. Erg nieuwsgierig

 Rebecca Klaver – Vriendin Kirsten

Decor:

Het stuk speelt zich af in een (woon)kamer.

Links twee deuren waarvan één naar de keuken en de ander naar een slaapkamer met badkamer. In één van de wanden (liefst achterwand) zit een tuindeur. Rechts zit een deur naar de hal (en voordeur).
Er staat een tafel met enkele clubjes/stoelen en een bank. Er is een verbouwing gaande dus eventueel liggen er wat doeken over meubels tegen het stof.

Er staat een keukentrapje en wat (eerst gestapelde) kuipstoeltjes. De bouwvakkers kunnen zo af en toe ook nog met een trapje of krukje opkomen, waar ze op gaan zitten.
Het is misschien leuk om geen deur naar de hal te gebruiken zodat iedereen met spullen in de hand makkelijk op en af kan. Deze kan uit de sponning zijn gehaald en naast het deurgat staan. Hetzelfde geldt in het eerste bedrijf voor de slaapkamerdeur. Dit versterkt het gevoel van een verbouwing.